Ένας χριστιανός ασκητής είπε κάποτε: ένας άνθρωπος γίνεται πιστός όχι όταν σκέφτεται την ύπαρξη του Θεού, ούτε καν όταν αρχίζει να μελετά τις εντολές του Θεού, διαβάζει την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες.

Ένας άνθρωπος γίνεται πραγματικά πιστός όταν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Θεό, ότι ο Θεός είναι η μεγαλύτερη αξία στη ζωή του.

Εάν ένας άνθρωπος εξακολουθεί να βλέπει το νόημα της επίγειας ζωής του σε κάτι άλλο, τότε δεν είναι πιστός…

Το μόνο θαύμα για το οποίο μιλούν και οι τέσσερις ευαγγελιστές είναι το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων. Αυτό το θαύμα δεν τολμούσαν καν να διαψεύσουν οι εχθροί του Χριστού Σωτήρα οι συγχρόνοι Του - οι γραμματείς, οι φαρισαίοι, δηλαδή η εβραϊκή πνευματική ευγένεια.

Μετά από αιώνες, δεν ξεχνάμε αυτό το θαύμα, που μας θυμίζει ότι η Πρόνοια του Θεού είναι πάνω από όλη μας τη ζωή. Κάθε λέξη του Ευαγγελίου απευθύνεται στο ανθρώπινο γένος, σε κάθε άτομο και θα παραμείνει μέχρι το τέλος του χρόνου.

Τι μας λέει σήμερα ο Χριστός Σωτήρας και το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων;

Η κύρια ιδέα: αν ένα άτομο αναζητά τον Θεό, αν με όλη του τη συνείδηση ​​φτάνει προς τον Θεό, τότε ο Κύριος δίνει σε ένα τέτοιο άτομο όλα όσα χρειάζεται, συμπεριλαμβανομένου του υλικού. Ο Κύριος τον φροντίζει.

Η ιστορία του πολλαπλασιασμού των ψωμιών το δείχνει ξεκάθαρα. Οι άνθρωποι παρασύρθηκαν τόσο από το κήρυγμα του Χριστού εκείνη την ημέρα που ξέχασαν ακόμη και το φαγητό. Αλλά ο Κύριος τους φρόντισε και τροφοδότησε αυτόν τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων που τον αναζητούσαν για να χορτάσουν.

Το κύριο καθήκον ενός ατόμου είναι να πλοηγηθεί στη ζωή και να υποδείξει τι είναι πιο σημαντικό σε αυτήν. Ο Θεός να μας αφήσει να κατευθύνουμε τις δυνάμεις μας, τα ταλέντα μας στην επίτευξη του δευτερεύοντος, να αποδεχτούμε το υποκατάστατο του νοήματος για νόημα.

Γιατί ως αποτέλεσμα, θα υπάρξει ήττα σε όλους τους τομείς: δεν θα επιτύχουμε επιτυχία στη γη και θα χάσουμε την αιώνια μακαριότητα.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης είπε ότι αν ένας άνθρωπος νοιάζεται μόνο για την επίγεια ζωή, τότε δεν πιστεύει στην αιωνιότητα. Όταν ένας άνθρωπος επικεντρώνεται μόνο στο πώς να επιτύχει περισσότερα στην επίγεια ζωή: χρήματα, φήμη, σίγουρα ξεχνά την αιωνιότητα. Βάζει όλη του τη δύναμη στα γήινα. Όλα όμως τα γήινα είναι φθαρτά.

Εάν ένας άνθρωπος δεν καλλιεργεί αρετές στον εαυτό του, τότε δεν θα έχει ουδέτερο κενό στην ψυχή του, τη θέση των αρετών θα πάρουν τα παθη.

Όντας συνεχώς σε ματαιοδοξία, θυμό, φθόνο επειδή κάποιος έχει κάτι καλύτερο, η ψυχή υποφέρει ήδη εδώ στη γη και με αυτό το μαρτύριο μεταναστεύει στην αιωνιότητα. Και όλη η φρίκη έγκειται στο γεγονός ότι στην αιωνιότητα τα πάθη δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν και το μαρτύριο της ψυχής διαρκεί για πάντα.

Και αν φροντίζουμε την ψυχή μας, ο Κύριος θα δώσει τα πάντα, θα φροντίσει τα πάντα. Δεν θα χρειαστούμε ποτέ τίποτα. «Νεώτερος ἐγενόμην καὶ γὰρ ἐγήρασα καὶ οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδὲ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους» ( Ψαλμός 37:25).

Κομμάτι από το κήρυγμα στις 15.08.2021 στον ναό της Αγίας
Σκέπης στην πόλη Μπορίσπολ