Το να μην είμαστε όπως όλοι οι άλλοι δεν πρέπει να ντρέπεται από το γεγονός ότι είμαστε διαφορετικοί από τη λεγόμενη πλειοψηφία. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, όχι για τους άλλους.

Είναι καλό να είστε ένα εργαλείο στα χέρια του Μάστορακαι όχι ένα απορριπτόμενο κομμάτι που ρίχνεται σε μια γωνία. Κάποιος πρέπει να αγωνιστεί ώστε ο Μάστοραςνα θαυμάσει τη δημιουργία Του και όχι να το στείλει για επεξεργασία.

Το πλήθος έπαινετον Χριστό, το πλήθοςκαιΤον σταύρωσε. Επομένως, το πλήθος είναι κακός σύμβουλος και δεν θα την ευχαριστήσετε. Είναι θυελλώδες και μεταβλητο. Ποιο είναι το πλήθος; Τις περισσότερες φορές, ανασφαλείς άνθρωποι που αναζητούν.

Η γνώμη της πλειοψηφίαςπρέπει να είναι η τελευταία από τους παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τη συνείδησή μας. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος: Σημαίνει πολύ λίγα για μένα πώς με κρίνεις ή πώς κρίνουν άλλοι. (1 Κορ. 4: 3)

Κατά την Ημέρα της Κρίσης, η συνείδησή μας θα είναι ο βασικός μας κατηγορούμενος. Επομένως, κατά τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης, πρέπει να ακούσουμε την ήσυχη φωνή της συνείδησης. Ίσως αυτή η φωνή να ακούγεται μία φορά, και στη συνέχεια θα σιγήσει. Αλλά ακούγεται οπωσδήποτε σε καθένα.

Ποιοι είμαστε αν τα πάθη μας αφαιρεθούν από εμάς; Αυτό πρέπει να καταλάβουμε.

Θα οικοδομήσουμετον εαυτό μας όσο υπάρχει χρόνος. Ας εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία που δίνει ο Κύριος για να κάνουμε το καλό. Μόνο αυτές τις στιγμές που θα πάρουμε μαζί μας, μόνο αυτή θα είναι η πραγματική μας πραγματικότητα.