Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο μας κυριαρχείο φθόνος; Και αυτό δεν είναι μια αδρανής ερώτηση που μπορεί απλώς να παραμεριστεί.

Στην πραγματικότητα ο φθόνος είναι ένα από τα πιο μεταμφιεσμένα πάθη, το οποίο δεν είναι τόσο εύκολο να εντοπιστεί.

Για παράδειγμα, όλοι αγαπάμε να αγανακτούμε (και συχνά πολύ σωστά) με διεφθαρμένους αξιωματούχους, δωροδοκείς κ.λπ. Υπάρχει όμως μόνο ένα αίσθημα δικαιοσύνης πίσω από αυτήν την αγανάκτηση;

Τα γεγονότα των τελευταίων ετών έδειξαν ότι πολλοί ένθερμοι αγωνιστές ενάντια στη διαφθορά, μπαίνοντας στην εξουσία, συχνά γίνονται ακόμη πιο διεφθαρμένοι οι ίδιοι. Αποδεικνύεται ότι η αγανάκτηση των κλεφτών αξιωματούχων μπορεί κάλλιστα να παρακινείται από μια μάλλον διεστραμμένη αίσθηση «δικαιοσύνης»: γιατί όλα είναι για αυτόν και όχι για μένα; Και αυτό είναι πραγματικός φθόνος και απληστία.

Ας είμαστε ειλικρινείς: υπάρχουν πολλοί από εμάς που, έχοντας λάβει δύναμη και πρόσβαση στον πλούτο, θα απέφευγαν τον πειρασμό και δεν θα προσπαθούσαν να οικειοποιηθούν κάτι, να προωθήσουν τους συγγενείς τους σε υψηλές θέσεις κλπ.; Και τελικά, ακόμη και μια δικαιολογία μπορεί να βρεθεί: "Γιατί είμαι καλύτερος από τους άλλους;", "Γιατί είναι δυνατόν για άλλους, αλλά για μένα όχι;", "Και τότε, ίσως, θα μοιραστώ με τους φτωχούς", και τα λοιπά.

Στην πραγματικότητα, η διαφθορά, η δωροδοκία, η ιδιοποίηση δημόσιας περιουσίας δεν είναι κάτι το μακρινό, που συμβαίνει κάπου «πάνω». Όλα αυτά μπορούν ήδη να είναι στην ψυχή μας, και παρόλο που αυτό το ζιζάνιο ανθίζει σε ένα υπέροχο χρώμα, όταν εμφανιστεί η ευκαιρία, τα βλαστάρια του είναι ήδη παρόντα σε πολλούς από εμάς.

Έτσι, πίσω από τις φαινομενικά περίεργες απαιτήσεις δικαιοσύνης υπάρχει ένας απλός φθόνος και ο φθόνος είναι χαμηλός, υποκριτικός και ως εκ τούτου πιο αμαρτωλός.

Φυσικά, αυτό δεν αναιρεί την καταπολέμηση της διαφθοράς στο κράτος, αλλά είναι σημαντικό να κοιτάμε πάντα προσεκτικά την ίδια μας την ψυχή και σε αυτήν να πολεμήσουμε τη δική μας πνευματική «διαφθορά». Μην εξαπατάτε τον εαυτό σας με μια αίσθηση ψευδούς δικαιοσύνης. Ξεφορτωθείτε τα ζιζάνια της ψεύτικης ηθικής και του φανατισμού, έτσι ώστε πίσω τους να αποκαλύπτονται κρυμμένα πυκνά φθόνου και απληστίας.

Εάν ο καθένας από εμάς με υπομονή και ταπείνωση εξαλείψει το κακό στον εαυτό του, θα υπάρχει λιγότερο τόσο στη χώρα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε κακό πρέπει πάντα να ξεκινά από τον εαυτό του.

Ηχογραφήθηκε από τη Ναταλία Γκοροσκόβα