Ο ψαλμός 2^οςείναι πολύ διδακτικός και εποικοδομητικός για έναν άνθρωπο. Δείχνει ξεκάθαρα πώς τελειώνει κάθε εξέγερση εναντίον του Θεού.

Μπορεί να υποτεθεί ότι αυτός ο ψαλμός γράφτηκε από τον Δαβίδ αφού μετέφερε την κιβωτό από το Καριάφ-Ιαρίμ στη Σιών.

Οι ταραχές είναι διαφορετικές: εσωτερικές, μερικές φορές αόρατες στους άλλους και εμφανείς, με διαφορετικές εξωτερικές εκδηλώσεις.

Η εσωτερική εξέγερση είναι μια μουρμούρα ενός ανθρώπου ενάντια στον Θεό και δυσπιστία στον Παντοδύναμο. Η εξωτερική εξέγερση παίρνει διαφορετικές μορφές - από τον άμεσο διωγμό των χριστιανών έως τα κρυμμένα, καλυμμένα με ανθρωπισμό συναισθήματα σε μια κοινωνία που στην πραγματικότητα αγνοεί τις Εντολές του Θεού.

«Γιατί τα έθνη βρίσκονται σε αναταραχή και οι φυλές συνωμοτούν μάταια; Οι βασιλιάδες της γης σηκώνονται και οι πρίγκιπες συνδιαλέγονται ενάντια στον Κύριο και στον χρισμένο Του» (Ψαλμ. 2: 1-2)

Αλλά οι όποιες προθέσεις εναντίον του Θεού και των δούλων Του θα συντριβούν, θα πέσουν κάτω και θα ντραπούν. Ο Κύριος θα γελά μόνο με την ανοησία και την αυθάδεια τους.

«Ας σπάσουμε τους δεσμούς τους και ας ρίξουμε τις αλυσίδες τους. Αυτός που ζει στον ουρανό θα γελάσει, ο Κύριος θα τους χλευάσει» (Ψαλμ. 2: 3-4)

Στις γραμμές του ψαλμού βρίσκουμε πληροφορίες σχετικά με την ανεπιτυχή προσπάθεια των εχθρών να επιτεθούν στον χρισμένο του Θεού: τον Βασιλιά Δαβίδ. Βλέπουμε ότι όλες οι προσπάθειες είναι μάταιες, οι ίντριγκες του εχθρού καταστρέφονται μέχρι να γκρεμιστούν. Επειδή ο Κύριος προστατεύει τον χρισμένο Του, τον φυλάσσει, διακηρύσσοντας ότι η βασιλεία του Δαβίδ στη Σιών όχι μόνο θα είναι ακλόνητη, αλλά η δύναμή του θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γη. Η αγιότητα του όρους Σιών εξαρτάται από το αν ο Θεός είναι εκεί. Ένα ορατό σημάδι της παρουσίας του Θεού είναι η παρουσία της Κιβωτού της Διαθήκης σε αυτό.

«Τότε θα τους πει με θυμό και με τη μανία του θα τους μπερδέψει: Έχρισα τον Βασιλιά μου στη Σιών, το άγιο βουνό μου. Θα δηλώσω το διάταγμα: Ο Κύριος μου είπε: Εσύ είσαι ο Υιός Μου. Αυτή τη μέρα σε γέννησα. Ζητήστε μου, και θα δώσω τα έθνη ως κληρονομιά Σου, και τα σύνορα της γης για την κατοχή Σου. Θα τους χτυπήσεις με μια ράβδο σιδήρου. θα τα σπάσεις σαν αγγείο αγγειοπλάστη» (Ψαλμ. 2: 5-9)

Εκτός από την άμεση έννοια, αυτός ο ψαλμός περιέχει επίσης ένα άλλο, μυστηριακό σχέδιο. Εξαιρετικά σημαντικό. Περιέχει μια προφητεία για τον Σωτήρα μας και τη βασιλεία του Μεσσία.

Το Βασίλειο του Δαβίδ είναι ένα παράδειγμα του πώς το Θείο Σχέδιο προκαλεί την αντίθεση των ανθρώπων (αλλά παρ' όλα αυτά κερδίζει στο τέλος).

Η προφητεία του Χριστού είναι το κύριο νόημα αυτού του ψαλμού. Και τα λόγια του Θεού που απευθύνονται στον Δαβίδ είναι μάλλον εφαρμόσιμα στον Χριστό: «Εσύ είσαι ο Υιός μου. Σήμερα σε γέννησα ». «Θα δώσω τα έθνη σε Εσένα ως κληρονομιά και στα σύνορα της γης για την κατοχή Σου». «Τιμήστε τον Υιό».

Η εμπιστοσύνη στον Δημιουργό είναι φυσική κατάσταση για κάθε άνθρωπο. Αλλά λόγω της αμαρτωλής φύσης, ένα άτομο αναζητά άλλη υποστήριξη, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι απλά δεν υπάρχει. Μόνο η πίστη στον Θεό κάνει έναν άνθρωπο λογικό. Και ανόητος είναι η ανυπακοή στον Δημιουργό.

«Σενετιστείτελοιπόν, βασιλιάδες. μάθετε, δικαστές της γης! Υπηρετήστε τον Κύριο με φόβο και χαίρεστε [μπροστά Του] με τρόμο. Τιμήστε τον Υιό, για να μην θυμώσει, και για να μην χαθείτε στο δρόμο σας, γιατί ο θυμός Του σύντομα θα ανάψει. Μακάριοι όλοι που Τον εμπιστεύονται» (Ψαλμ. 2: 10-12)

Ψαλμός 2^ος

1 Γιατί στα έθνη ταραχή κι οι λαοί ματαιότητες σιγανοψιθυρίζουν;

2 Της γης οι βασιλιάδες συσπειρώθηκαν κι οι άρχοντες μαζεύτηκαν ενάντια στον Κύριο, στον εκλεκτό του ενάντια, και σκέφτονται:

3 «Ας σπάσουμε τα δεσμά τους, τις αλυσίδες τους ας τις αποτινάξουμε».

4 Θ’ αναγελάσει εκείνος που ’χει στους ουρανούς το θρόνο του· θα τους χλευάσει ο Κύριος!

5 Θα τους μιλήσει τότε οργισμένος, με το θυμό του θα τους συνταράξει:

6 «Εγώ» –θα πει– «έχρισα στη Σιών το βασιλιά μου, στο άγιο μου βουνό».

7 Διακηρύττω εκείνο που ο Κύριος αποφάσισε. Μου είπε: «Γιος μου είσ’ εσύ· σήμερα εγώ σε γέννησα.

8 Ζήτα μου και θα σου χαρίσω όλους τους λαούς, στην κατοχή σου θα ’ναι ως και τα πέρατα της γης.

9 Με σιδερένιο χέρι θα τους κυβερνήσεις, θα τους συντρίψεις σαν να ’ταν καμωμένοι από πηλό»

10 Τώρα, λοιπόν, συνετιστείτε, βασιλιάδες· του κόσμου κυβερνήτες διδαχτείτε.

11 Τον Κύριο με φόβο υπηρετήστε και με τρόμο γιορτάστε γι’ αυτόν.

12 Αποδώστε στο γιο του την τιμή που του αξίζει· αλλιώς θα οργιστεί και θα χαθείτε απ’ της ζωής το δρόμο,

13 γιατί ο θυμός του θα ξεσπάσει. Μακάριοι όσοι προσφεύγουνε σ’ αυτόν!