Πριν από λίγο καιρό, οι δημοσιογράφοι δημοσίευσαν ένα σχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Αστικού Κώδικα της Ουκρανίας, το οποίο, μεταξύ άλλων, προτείνει να εξεταστεί το ενδεχόμενο νομιμοποίησης της ευθανασίας και "υποβοηθούμενης αυτοκτονίας", δηλαδή αυτοκτονίας με τη βοήθεια άλλων ανθρώπων.

Περιττό να πούμε σε οποιονδήποτε χριστιανό, ότι η αυτοκτονία είναι η σοβαρότερη αμαρτία.

Στην πραγματικότητα κάθε δολοφονία ενός ανθρώπου από έναν άνθρωπο είναι μια φοβερή αμαρτία, αλλά από την διδασκαλία της Εκκλησίας γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τέτοια αμαρτία που δεν μπορεί να συγχωρεθεί. Και μόνο για αυτοκτόνους ο δρόμος της μετάνοιας είναι κλειστός, γιατί σκοτώνοντας τον εαυτό του, ένας άνθρωπος πηγαίνει στην αιωνιότητα ως αμετανόητος δολοφόνος. Και η μετάνοια είναι δυνατή μόνο εδώ, στη γήινη ζωή. Επομένως, δεν μπορούμε παρά να ανησυχούμε για την πιθανότητα νομιμοποίησης αυτοκτονίας σε μια χριστιανική χώρα.

Μπορεί να μας αντιταχθούν: η Εκκλησία είναι χωρισμένη από το κράτος, γιατί τότε παρεμβαίνει σε κοσμικές υποθέσεις; Η Εκκλησία δεν παρεμβαίνει σε κοσμικές υποθέσεις, αν και μόνο επειδή είναι δυνατόν να παρέμβουμε μόνο σε κάτι που δεν έχει καμία σχέση με εμάς, σε κάτι ξένο. Και η Εκκλησία δεν είναι ξένη αρχή. Η Εκκλησία είναι, καταρχάς, μια κοινωνία πιστών που είναι πλήρεις πολίτες του κράτους τους. Και ως εκ τούτου η Εκκλησία, κάνοντας τέτοιες παρατηρήσεις, δείχνει έτσι την ανησυχία της για κάθε μέλος του σώματός της. Εξάλλου, κάθε πιστός είναι σημαντικός για την Εκκλησία, για τον οποίο ο Κύριος Ιησούς Χριστός θυσιάστηκε. Και αν μιλάμε για την αναφερθείσα μεταρρύθμιση, δεν μπορούμε παρά να ανησυχούμε. Σε τελική ανάλυση, αυτή η απόφαση ελήφθη από μια στενή ομάδα ανθρώπων, χωρίς να συζητηθεί από το ευρύ κοινό. Και αυτή δεν είναι η πρώτη τέτοια πρωτοβουλία. Πολλοί περίεργοι νόμοι υιοθετούνται τώρα, όπως η νομιμοποίηση της χρήσης "ελαφρών ναρκωτικών" επισήμως "για ιατρικούς σκοπούς" (αλλά όλοι καταλαβαίνουμε απόλυτα πόσα κενά για κακοποίηση παρέχονται από πολλούς λανθασμένους νόμους). Αυτό είναι λοιπόν - ποιες καταχρήσεις και παρανομίες μπορούν να συμβούν με την επίσημη νομιμοποίηση της «υποβοηθούμενης αυτοκτονίας». Τώρα, όταν οι άνθρωποι περνούν δύσκολους οικονομικούς καιρούς, τέτοια έργα φαίνονται απλώς προκλητικά.

Μου φαίνεται ότι τέτοια σχέδια σε αυτήν την κατάσταση και χωρίς ολοκληρωμένη συζήτηση στην κοινωνία δεν πρέπει να εμφανίζονται καθόλου. Τώρα το πρωταρχικό καθήκον των αρχών είναι να ανακουφίσουν τα δεινά των απλών ανθρώπων, να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκλήθηκαν από την κρίση και όχι να τους ωθήσουν να αυτοκτονήσουν, αν και «νόμιμα». Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι ο Κύριος θα κρίνει τον καθένα μας στο τέλος της ζωής μας. Και θα ήταν καλό να το θυμούνται όλοι εκείνοι που έχουν εξουσία.

Ηχογραφήθηκε από τη Natalia Goroshkova