Τίποτα δεν καταστρέφει τόσο ένανάνθρωποσαν αυτολυπηρότητα. Όλοι έχουμε βιώσει αυτό το συναίσθημα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Είναι καταπιεστικό και απελπιστικό, αναστέλλει την ανάπτυξη, κλείνει ένα άτομο από μόνο του, μπλοκάρει τον Ουρανό.

Οι συνέπειες μιας τέτοιας ψεύτικης λύπης είναι η δυσαρέσκεια απέναντι σε άλλους, η μην συγχώρεση, η οργή, η απογοήτευση, η τεμπελιά και ούτω καθεξής. Η συμπόνια προς τον εαυτό σου έχει τις ρίζες της στην υπερηφάνεια και την γάβρα.

Η συμπόνια προς τον εαυτό σου είναι ένα σημάδι δειλίας, αδυναμίας και είναι κακό στην πιο αγνή τηςμορφή. Ένα δυναμικό άτομο εξουδετερώνει σκόπιμα τέτοια κακόβουλη κρίμα από την καρδιά του. Οι ισχυροί υπηρετούν πάντα το καλό και ποτέ δεν υποστηρίζουν το κακό.

Ένα από τα παραδείγματα ενός ισχυρού ατόμου από κάθε άποψη μπορεί να είναι ο σύγχρονος μας, ο διάσημος αρσιβαρίστας, δημοσιογράφος, ο παγκοσμίου φήμης ολυμπιακός Γιούρι Πετρόβιτς Βλάσοφ. Ήταν το είδωλο αρκετών γενεών, όχι μόνο στη Σοβιετική Ένωση, αλλά και στο εξωτερικό. Ο σταρ του Χόλιγουντ Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, για παράδειγμα, ονειρεύτηκε να συναντήσει τον Βλάσοφ από νεαρή ηλικία.

Ο Γιούρι Βλάσοφ διακρίθηκε από την καταπληκτική ειλικρίνεια, χρηστότητα, ευσυνειδησία και ευπρέπεια. Δεν έμοιαζε με έναν μέσο αθλητή, ήταν έξυπνος, ευφυής, άφησε πίσω του αρκετές δεκάδες βιβλία. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο Γιούρι γυμναζότανκαι τη νύχτα έγραφε βιβλία. Και προκάλεσε θαυμασμό, ό, τι έκανε.

Ο Γιούρι Βλάσοφ, με όλη την ηρωική του εμφάνιση, ήταν εξαιρετικά λεπτός και ντροπαλός, φοβόταν να προσβάλει ένα άτομο, αντιμετώπισε όλους σαν κρυστάλλινο βάζο. Στη δεκαετία του 1960 θεωρήθηκε ο ισχυρότερος άνθρωπος στον πλανήτη.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής είπε ότι η δύναμη πρέπει να επιβεβαιώνει το μεγαλείο του πνεύματος και την ομορφιά της υπέρβασης, και αυτή είναι ακριβώς η μεγάλη δικαιοσύνη της.

Αλλά δεν μπορεί να ανακαλύψει κάθε άτομο αυτήν τη δύναμη, να το βρει στον εαυτό του. Ο Βλάσοφ πέρασε από ένα χωνευτήριο δοκιμών: προδοσία, ζήλια συναδέλφων, αδικία, εγκατάλειψη αθλητισμού, σοβαροί τραυματισμοί, βαριές επιχειρήσεις, λήθη, απώλεια αγαπημένων. Ήταν σε θέση να ξεπεράσει όλα αυτά, κατάφερε να περάσει από αφόρητο πόνο, ακινησία και να βγει στο φως. Ο αθλητής δεν το κατάφερε αμέσως, χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να καταλάβει τι δεν άφηνε, τι τον κράτησε στις αλυσίδες του. Το σώμα του ουσιαστικά διαλύθηκε μπροστά στα μάτια μας. Ένα αίσθημα αυτο-λυπηρότητας, διαβρωτικής ψυχής και σώματος, που παίρνει όλη τη δύναμη, αυτή ήταν η δική του διάγνωση.

Βλέποντας τον κύριο εχθρό του, ο Βλάσοφ κήρυξε πόλεμο εναντίον του και κέρδισε. Η ζωή άρχισε να βελτιώνεται. Και σύντομα βρήκε εκ νέου εξαιρετικήμορφή, δύναμη και επέστρεψε στο μεγάλο άθλημα ως προπονητής. Ο Γιούρι Βλάσοφ ήταν ένας από αυτούς που στην καθημερινή ζωή δεν έχασε το αιώνιο - αντιθέτως, κέρδισε. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης, άγρυπνων νυχτών , σκέψεων, ανάγνωσηςανέλυε συνεχώς τη σχέση μεταξύ του πνεύματος και του σώματος και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πνεύμα ελέγχει το σώμα και όχι το αντίστροφο. Ο Γιούρι έγινε πραγματικότητα ως πρωταθλητής, ένας άντρας με κεφαλαίο γράμμα χάρη στη δύναμη του πνεύματος, τη ζωή σύμφωνα με τη συνείδηση, την προσωπική βούληση για την καλοσύνη και τη δικαιοσύνη. Και δεν χρησιμοποίησε τη δόξα του για το κακό της ψυχής του.

Ο Βλάσοφ ήταν ένα μοντέλο δύναμης και πνεύματος - πεισματάρης, αδιάκοπης. Αλλά δεν χρειαζόταν δύναμη για χάρη της δύναμης.

Υπενθύμισε: «Όλα αποδείχτηκαν διαφορετικά για μένα σε διαφορετικά χρόνια. Είναι αδύνατο να πούμε ότι η υγεία μου ήταν πάντα εξαιρετική, υπέστη τρεις τρομερές χειρουργικές επεμβάσεις: ένας όγκος στο χέρι μου από ένα χτύπημα στο αμφίσφαιροκαι δύο εγχειρήσεις στη σπονδυλική στήλη, όταν η οικογένειά μου είχε ήδη προειδοποιηθεί ότι ήταν απίθανο να επιβιώσω. Μετά την επέμβαση, δεν πέθανα μόνο χάρη στον αθλητισμό, ήμουν πολύ δυνατός στο πνεύμα, τα αθλήματα έφεραν τη θέληση…Αλλά τοσπορ δεν ήταν ποτέ ο στόχος και το μόνο νόημα. Ήταν πάντα η βοήθεια που με οδήγησε στη λύση άλλων, πιο σημαντικών, κατά τη γνώμη μου, προβλημάτων».

Και αυτά τα καθήκοντα δεν ήταν να αλλάξουν τον εαυτό του, να μην συμβιβαστούν με το πνεύμα των καιρών, να μην δράσουν ενάντια στη συνείδηση, να προστατεύσουν τους αδύναμους… Δίδαξε να μην παραιτηθεί ενόψει δυσκολιών, ανεξάρτητα από το πόσο τεράστιο φαίνονται .

Ο Βλάσοφ παρέμεινε στη μνήμη εκατομμυρίων ως ιππότης πνεύματος και δύναμης.

Η συμπόνια προς τον εαυτό του είναι ένα διαβολικό τέχνασμα που εμποδίζει ένανάνθρωπονα εκδηλώσει όλες τις δυνατότητες που ο Θεός έχει καθορίσει. Η συμπόνιασφυρηλατεί τον φόβο. Ο Βλάσοφ με το παράδειγμά του έδειξε τι απίστευτα ύψη μπορεί να φτάσει ένα άτομο, από ποιες δύσκολες συνθήκες μπορεί να βγει, αν δεν φοβάται, δεν αισθάνεται λυπημένος για τον εαυτό του.

Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τι δυναμικό μας έχει απονείμει ο Κύριος. Πολλοί δεν το άνοιξαν ούτε για το δέκατο. Οι φόβοι και η αυτολυπηρότητα μας κρατούν μέσα στο στενό πλαίσιο της ανθρώπινης λογικής, η οποία δεν επιτρέπει στο Θείο να εισχωρήσει στη ζωή μας, δηλαδή, δίνει στον άνθρωποτην απαραίτητη ώθηση για μέγιστη αποκάλυψη, ανάπτυξη και σωτηρία.

Εάν επιτρέπουμε μόνο στις σκέψεις μας ότι μας υποτιμούνε, προσβάλλουνε, ότι αξίζουμε το καλύτερο, τότε θα χάσουμε αμέσως και θα γλιστρήσουμε ξανά στους πρόποδες του βουνού, η ανάβαση του οποίου είναι η ζωή μας.

Ηχογραφήθηκε από τη Natalia Goroshkova