Συχνά ζούμε και δεν σκεφτόμαστε καν πώς μας διακινεί ο διάβολος.

Απλά προσέξτε πόσο μίσος έχει αναπτυχθεί γύρω μας τα τελευταία χρόνια. Και αν κάποια γεγονότα, όπως η αστική διαταραχή και οι πόλεμοι, μπορούν ακόμα να νοηθούν ως πηγές αμοιβαίου θυμού, τότε η αντίδρασή μας στις επιδημίες και τις καραντίνες είναι εντελώς μεσαιωνικήμε τη χειρότερη έννοια.

Πράγματι, θυμηθείτε την ιστορία για το πώς κάποτε, κατά τη διάρκεια της πανούκλας, φοβισμένοι και όχι πολύ έξυπνοι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να κατηγορήσουν οποιονδήποτε για τη μόλυνση και να οργανώσουν πογκρόμ. Δεν βλέπουμε την ίδια ένταση μίσους τώρα;

Και αυτό επηρεάζει πραγματικά όλους τους εκπροσώπους όλων των αντίπαλων στρατοπέδων σε όλα, για ό, τι χρειαστεί. Και το θέμα τώρα δεν είναι ποιος είναι πιο σωστός, αλλά ότι αν ξεχύνειςαπό κακία και μίσος, όλη η δικαιοσύνη σουείναι άνευ αξίας στα μάτια του Κυρίου.

Ένας σκοπός που δικαιολογεί τα μέσα, καθώς και η αντιπάθεια για τον πλησίον, οι κατάρες, οι απάτες κλπ. - αυτό είναι σαφώς κάτι όχι χριστιανικό. Σε κάθε περίπτωση, όχι στην ορθοδοξία.

Η Αγία Γραφή από το στόμα του Αποστόλου Πέτρου μας λέει: «Να είστε νηφάλιοι, να προσέχετε, γιατί ο αντίπαλός σας ο διάβολος περπατάει σαν λιοντάρι που βρυχάται, αναζητώντας κάποιον να καταβροχθίσει» (1 Πετρ. 5: 8). Πολλοί πιθανότατα θυμούνται αυτή τη φράση, πολλοί πιστεύουν ότι είναι οι εκλεκτοί, αλλά σπάνια θυμούνται τις πονηρίες του διαβόλου. Ειδικά όταν μια φαινομενικά δίκαιη αιτία υπερασπίζεται με αφρό στα χείλη τους.

Σε αυτό μας πιάνει ο εχθρός. Είναι πολύ εύκολο, με πρόσχημα το κοινό καλό, τη σωτηρία των συνανθρώπωνκαι άλλους μεγάλους στόχους, να μην παρατηρήσουμε τον ανθυγιεινό ζήλο, την αυτοπεποίθηση, την αυταξία και, ως εκ τούτου, τον θυμό προς όλους όσους διαφωνούν μαζί μας.

Αλλά ο θυμός είναι ο κύριος δείκτης ότι κάνουμε κάτι λάθος. Και αυτό πρέπει να το θυμίζουμε συνεχώς.

Ας δούμε πίσω πόσες ειδήσεις έχουν ήδη υπάρξει, οι οποίες κάποτε μας φαίνονταν οι πιο σημαντικές και για χάρη των οποίων πολλοί από εμάς ήμασταν σχεδόν κυριολεκτικά έτοιμοι να πιάσουμε το λαιμό του συνανθρώπουμας. Τώρα είναι ακόμη περίεργο να θυμόμαστε ότι όλα αυτά κατείχαν τόσο έντονα το μυαλό μας. Έτσι είναι τώρα - αυτό το προβάδισμα ειδήσεων θα περάσει, θα έρθει ένα νέο…Αλλά θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να επιστρέψουμε την αγάπη του πλησίον. Ας το θυμόμαστε αυτό και μην δίνουμε στο διάβολο έναν λόγο να μας αναλάβει.