Ο Μητροπολίτης Αντώνιος (Πακάνιτς) για τα πιο ανεκτίμητα δώρα.
 

Τα καλύτερα δώρα δεν αφορούν τόσο το υλικό επίπεδο όσο το πνευματικό. Αυτά τα δώρα είναι πραγματικά κοσμήματα.

Ο Άγιος Νικόλαος μας προσφέρει γενναιόδωρα με τη βοήθειά του και διάφορα δώρα, αλλά υπάρχουν τρία δώρα που λαμβάνουμε από αυτόν τακτικά.

Το πρώτο δώρο είναι η ελπίδα. Αν κανείς σκεφτεί τον Άγιο Νικόλαο και αμέσως στην ψυχή του εμφανίζεται μια σταθερή ελπίδα ότι μέσω των προσευχών του αγίου και της κηδεμονίας του θα βρούμε την απαραίτητη βοήθεια και υποστήριξη, ώστε να επιλυθούν τα πιο αδιάλυτα θέματα.

Αυτή η ελπίδα μερικές φορές γίνεται ένα καλάμι σε τρομερή θλίψη και προβλήματα.

Το δεύτερο δώρο είναι χαρά. Οι μαρτυρίες για τη βοήθεια του αγίου, ίσως από προσωπική εμπειρία ή από ιστορίες άλλων ανθρώπων, είναι πάντα γεμάτες με χαρούμενες λεπτομέρειες και υπέροχες περιστάσεις. Όλα όσα συνδέονται με τον άγιο στη ζωή μας φέρνουν φωτεινή χαρά - παιδικά και γνήσια. Και η χαρά είναι πάντα ο δρόμος προς την πίστη. Γεννιέται από χαρά.

Ο Άγιος Νικόλαος ενώνει ανθρώπους διαφορετικών απόψεων. Η πίστη στη βοήθειά του είναι παρηγορητική και ειρηνική.

Και το τρίτο δώρο είναι ίσως το κύριο. Αυτή είναι μια παρότρυνση για δράση. Όλα στη ζωή μας μπορούν να αποδειχθούν με τον καλύτερο τρόπο για εμάς και να γεμίσουν με θαύματα, εάν αρχίσουμε να τα κάνουμε με τα χέρια μας, εργαζόμαστε σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση. Αν αλλάξουμε τον εαυτό μας και δεν περιμένουμε αλλαγές από άλλους, αν δεν απαιτούμε θαύματα, αλλά θα τα φέρουμε στη ζωή των αγαπημένων μας, εάν σπείρουμε πίστη, ελπίδα και αγάπη, αφήνοντας σκόπιμα το κακό και το μίσος. Η έκκληση για δράση είναι μια απομάκρυνση από τον εγωισμό.

Όλες οι ιστορίες της ζωής του Αγίου Νικολάου δείχνουν τις συγκεκριμένες καλές ενέργειές του απέναντι σε άλλους ανθρώπους, ανιδιοτέλεια και αγάπη. Ως εκ τούτου, κάθε φορά που θυμόμαστε τη ζωή του αγίου, νιώθουμε μια ώθηση, μια έκκληση να βοηθήσουμε στον άλλον, να κάνουμε κάτι καλό.

Είθε η ημέρα της μνήμης του αγίου να μας φέρει πιο κοντά στην κατανόηση της έννοιας της αληθινής αγάπης, να συγχωρηθούν όλες οι προσβολές και να κατοικήσει η χαρά και η ελπίδα στην καρδιά μας.

Το μονοπάτι προς τον Οίκο του Θεού δεν είναι εύκολο, κάθε βήμα σε κάνει να αλλάξεις, να απαλλαγείς από τον προσκολλημένο ρύπο, αλλιώς δεν θα κινηθείς. Αλλά πόσο υπέροχο είναι αυτό το μονοπάτι! Πόσο φως και ζεστασιά παίρνουμε σε αντάλλαγμα με την παραμικρή προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι.

Πώς μας θερμαίνουν οι προσευχές εκείνων που περπατούν στον ίδιο δρόμο μαζί μας, βοηθώντας να φέρουμε τον σταυρό μας, υποστηρίζοντας και καθοδηγώντας.