Γιατί το κίνημα κατά του διαχωρισμού και του ρατσισμού, ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών μετατράπηκε σε αντίστροφη διάκριση και αντίποινα κατά της οικογένειας; Ο Μητροπολίτης Αντώνιος (Πακάνιτς) εξηγεί τους πραγματικούς λόγους για τις υπάρχουσες ανισορροπίες στην κοινωνία.

Κάποτε μπορεί να φαινόταν ότι τα ήθη του πολιτισμού από αιώνα σε αιώνα σκόπιμα μαλακώνουν. Και, από πολλές απόψεις, αυτό ισχύει: η δουλεία έχει καταργηθεί για πολύ καιρό, κανείς δεν καίγεται για διαφωνία και η ίδια η θανατική ποινή έχει καταργηθεί σε πολλές χώρες. Οι άνδρες και οι γυναίκες, στον αποκαλούμενο «πολιτισμένο κόσμο», είναι ίσοι. Φαίνεται ότι δήθεν σε λίγο θα έρθει ένας φιλελεύθερος επίγειος παράδεισος. Αλλά είναι έτσι;

Ας ρίξουμε μια αμερόληπτη ματιά.

Ο αγώνας για φυλετική ισότητα έχει μετατραπεί σε ατιμωρησία και ουσιαστικά σε νομιμοποίηση της ληστείας, όπως αυτές τις μέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων έδειξε το άσχημο πρόσωπο του ριζοσπαστικού φεμινισμού, ο οποίος δηλώνει ότι όλοι οι άνδρες από τους μικρούς έως τους μεγάλους είναι βιαστές και καταπιεστές. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των λεγόμενων «σεξουαλικών μειονοτήτων» έχει εκφυλιστεί σε έναν αγώνα ενάντια στις παραδοσιακές αξίες και ακόμη και στην ίδια βιολογική έννοια του φύλου. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των παιδιών έχει γίνει ένας αγώνας με τους γονείς και τον ίδιο τον θεσμό της οικογένειας…

Γιατί συμβαίνει αυτό?

Από την Αγία Γραφή γνωρίζουμε ότι αυτός ο γήινος κόσμος, ως αποτέλεσμα της πτώσης των πρωτοπλάστων, είναι άδικος και η αμαρτία, σε έναν βαθμό ή άλλο, θα βασιλεύει σε αυτόν μέχρι το τέλος.
Και αν στην παγκόσμια κοινωνία υπήρχε μια ορισμένη χαλάρωση των ηθών, της οποίας η αίτια ήτανε η χριστιανική διδασκαλία περί αγάπης. Αν και, φυσικά, καταλαβαίνουμε ότι ο σχηματισμός της Βασιλείας του Θεού στη Γη είναι αδύνατος και ότι η πραγματική Βασιλεία του Θεού θα έρθει μόνο μετά τη δεύτερη έλευση του Χριστού, ήδη σε έναν άλλο πνευματικοποιημένο κόσμο.

Όμως οι παρόντες δήθεν ευεργέτες της ανθρωπότητας προσπαθούν να χτίσουν έναν επίγειο παράδεισο. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να το χτίσουνε χωρίς τον Χριστό τον Σωτήρα, και μερικές φορές εναντίον Του.
Γι' αυτό όλες οι καλές προθέσεις τους είναι καταδικασμένες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι οι φαινομενικά ευγενείς στόχοι τους μετατρέπονται στις πιο κακές και αηδιαστικές πράξεις.

Ας θυμηθούμε τι λέει ο Κύριος: "Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς". Ας το σκεφτούμε. Ο ίδιος ο Κύριος μας καλεί στον εαυτό Του για να λύσει τα προβλήματά μας. Μόνο Αυτός έχει τη δύναμη να το κάνει στο σύνολό του, όχι φανατικοί ακτιβιστές, ευεργέτες των μέσων ενημέρωσης ή υποκριτικοί πολιτικοί.
Και επίσης λέει: «Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα». Αποδεικνύεται λοιπόν ότι όπου δεν υπάρχει Χριστός, αλλά μόνο ανθρώπινα πάθη, κάθε καλή επιθυμία μετατρέπεται σε σκόνη και αποστροφή. Ο Κύριος να μας φυλάξει από αυτό.