30η επέτειος της αυτονομίας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας
Περί αλλαγών που έχουν συμβεί στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια 30 χρόνων αυτονομίας, αναφέρει ο Μητροπολίτης Αντώνιος (Πακάνιτς), Πρωτοσυγκελλεύων της UOC.
Σύντομα θα γιορτάσουμε την 30η επέτειο από την απονομή του Ευλογημένου Γράμματος Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Αλεξίου Β’ διά του οποίου στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία χορηγείτο καθεστώς αυτοτελούς και αυτοδιοικούμενης Εκκλησίας με δικαιώματα ευρύτερης αυτονομίας.
30 χρόνια είναι η ηλικία της πνευματικής ωριμότητας, είναι μια ζωή. Ας θυμηθούμε ότι ήταν σε ηλικία τριάντα ετών ο Κύριος Ιησούς Χριστός βγήκε για να κηρύξει στον κόσμο.
Και τώρα μπορούμε να συνοψίσουμε ορισμένα αποτελέσματα.
Ας θυμηθούμε τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα αυτή η ακμή στην Εκκλησία μας.
Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας η Εκκλησία μας αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα. Ο πρώην Προκαθήμενος της UOC, ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, προκάλεσε σχίσμα, δημιουργώντας το λεγόμενο «Πατριαρχείο Κιέβου», προσπάθησε να χωρίσει τα παιδιά της από την Εκκλησία. Ταυτόχρονα, οι κρατικές δομές βρίσκονταν εξ ολοκλήρου στην πλευρά των σχισματικών. Ωστόσο, η Εκκλησία επέζησε.
Κάτι παρόμοιο συνέβη ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα, όταν η Εκκλησία μας υπέστη και πάλι τεράστια πίεση από τις αρχές, απαιτώντας μηχανική ενοποίηση με αμετανόητους σχισματικούς και υποταγή στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Και έτσι, παρά όλες τις πιέσεις και τις διώξεις, η Εκκλησία συνεχίζει να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται. Οι νέες εκκλησίες συνεχίζουν να χτίζονται, οι νέες κοινότητες ανοίγονται. Χωρίς κρατική υποστήριξη, και μερικές φορές ακόμη και εναντίων των αντιεκκλησιαστικών αξιωματούχων. Όχι εις βάρος αρπαγών των ναών, όπως βλέπουμε στους σχισματικούς, αλλά εις βάρος των ζωντανών ανθρώπων.
Και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το κύριο σημάδι ότι η Εκκλησία μας είναι ζωντανή και ο Χριστός είναι μαζί της.