Χριστός Ανέστη!

Η μεγαλύτερη χαρά για τον πιστό άνθρωπο βρίσκεται σε αυτά τα λόγια. Δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρχουν λόγια πιο σημαντικά και πιο όμορφα.

Ο Θεός έγινε άνθρωπος, πέρασε τις πύλες του θανάτου, έφερε την ανθρωπότητα στο φως και την αθανασία από την έρημο της μοναξιάς και του σκότους.

Πόση αγάπη σε αυτή τη θυσία! Πόσο μεγάλη και ακατανόητη είναι η σοφία του Θεού!

Αυτό που είναι πένθιμο και τρομερό για έναν άνθρωπο - ένας επαίσχυντος θάνατος στον Σταυρό, έγινε η αρχή μιας μεγάλης χαράς. Η δόξα έλαμψε από την ταπείνωση, η ζωή από τον τάφο, το θνητό έγινε το αθάνατο.

Σήμερα όλα είναι γεμάτα με ανείπωτη χαρά: ουρανός, γη ακόμα και κόλαση. Όλο το σύμπαν χαίρεται. Διότι ο άνθρωπος ελευθερώνεται για πάντα από την αμαρτία του Αδάμ.

Τα πουλιά και οι άγγελοι δοξάζουν τον Δημιουργό τους – τον Νικητή του θανάτου. Η φύση θριαμβεύει. Οι νεκροί ανασταίνουν. Η αδιαπέραστη νύχτα αντικαθίσταται από μια αστραφτερή αυγή, απόγνωση - από πίστη και ευλάβεια.

Ο κόσμος γεμίζει με τη χάρη του Θεού και ξαναγεννιέται.

Όλες οι λύπες απομακρύνονται, οι καρδιές γεμίζουν φως και ελπίδα. Η ψυχή παγώνει σε μια μυστική προσμονή του Θείου Δείπνου στην ερχόμενη και ένδοξη Βασιλεία του Θεού και μετέχει στη δόξα του Θεού ήδη εδώ στη γη, βιώνοντας τις ευλογημένες ώρες του Αγίου Πάσχα, αναφωνώντας με τα λόγια των αποστόλων στο Θαβώρ: Κύριε! Είναι καλό για εμάς να είμαστε εδώ» (Μτ.17:4).

Ας σηκωθούμε όλοι στο πνεύμα: οι άρρωστοι και οι πάσχοντες. Ο Αναστάντας Χριστός θα μας παρηγορήσει.

Ας συγχωρούμε ο ένας τον άλλον αμοιβαία θλίψη και προσβολές, ας λάμψουμε με θρίαμβο και ας αναφωνήσουμε: « Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος».

Χριστός Ανέστη!