Γιατί η ψυχή ξαφνικά λυπάται μετά το τέλος της πασχαλινής περιόδου, που διαρκεί από το Πάσχα έως την Ανάληψη του Κυρίου

Η θλίψη, κατ'αρχήν, είναι ένας συνεχής σύντροφος ανθρώπου. Αυτός που δεν έχει θλίψηδεν σώζεται. Είναι δυνατόν μια ψυχή να μην επιδοθεί στη θλίψη, να χωριστεί από τον Θεό; Μετά την πτώση του Αδάμ και της Εύας, ο άνθρωπος εκδιώχθηκε από τον παράδεισο, αποκομμένος από τον Θεό με αμαρτίες. Και από τότεαναζητά οδυνηρά τον Δημιουργό του και θρηνεί, θρηνεί, έχοντας χάσει εκείνη την ευλογημένη κατάσταση που δόθηκε από τον Θεό στους πρώτους ανθρώπους.

Συμβαίνει ότι όλα φαίνονται καλά με έναν άνθρωπο, αλλά νιώθειλυπηρό, άβολο.

Η θλίψη είναι ένα σημάδι μιας ψυχής που αναζητά. Και όλοι πρέπει να πιουν το μέτρο της θλίψης τους προς τα κάτω. Η θλίψη είναι η ατελείωτη λαχτάρα της ψυχής για τον Θεό. Καθαρίζει και ηρεμεί. Και μόνο ο Θεός μπορεί να ικανοποιήσει αυτήν τη λαμπρή θλίψη. Καμία επίγεια ευλογία δεν θα δώσει στην ψυχή ξεκούραση και γαλήνη. Η θλίψη και η χαρά είναι δύο σωτήριοι πόλοι του ανθρώπου. Δεν θα υπάρχει χαρά χωρίς θλίψη.

Επομένως, δεν πρέπει να φοβόμαστε να είμαστε λυπημένοι (δεν πρέπει μόνο να απολαμβάνουμε τη θλίψη και να πέφτουμε στην απόγνωση), αλλά δεν μπορούμε παρά να λαχταρούμε τον Θεό.

Η ευλογημένη και όμορφη περίοδος από το Πάσχα έως την Ανάληψη θυμίζει στους ανθρώπους τον χαμένο παράδεισο. Η φύση είναι αρωματική και θριαμβευτική, τα νερά αντανακλούν τον ουρανό, η γη απορροφά τον ήλιο και δίνει ζεστασιά. Παντού - η νίκη της ζωής, του φωτός και της ομορφιάς. Ο Κύριος είναι μαζί μας.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μετά την Ανάληψη υπάρχει ένα αίσθημα κάποιας εγκατάλειψης και επομένως θλίψης. Ο Κύριος ανεβαίνει στον Ουρανό, αφήνοντας μας στη γη.

Μετά την ένδοξη Ανάστασή Του, ο Χριστός έμεινε ανάμεσα στους ανθρώπους, φέρνοντας ελπίδα και δίνοντας αγάπη, θερμαίνοντας με το φως Του. Βυθιστήκαμε στις θεϊκές ακτίνες Του.

Και τώρα είμαστε και πάλι μόνοι…Και ταυτόχρονα δεν είμαστε πλέον μόνοι. Μας δόθηκε η γεύση της αιωνιότητας και το θυμηθήκαμε.

Με τη χάρη του Θεούέχουμε φτάσαμεσε αυτό το Πάσχα και συναντάμε την Ανάληψη του Κυρίου. Ας ζητήσουμε από τον Θεό για μεγάλο έλεος - για να ζήσουμε μέχρι το επόμενο Πάσχα. Ας περιμένουμε την Ανάσταση του Χριστού ως μάννα από τον ουρανό, ως την πιο επιθυμητή και πολυαναμενόμενη συνάντηση. Θα προετοιμαστούμε για αυτό σήμερα: να είμαστε λυπημένοι, να χαίρουμε, να πιστεύουμε, να ελπίζουμε, ταπεινωμένοι, να αγαπάμε. Και να περιμένουμε.

Ας περιμένουμε εκείνη την καταπληκτική στιγμή που όλη η ζωή στη γη θα ανταποκριθεί με χαρούμενη ετοιμότητα στο κάλεσμα: Χριστός Ανέστη! ΑληθώςΑνέστη!

Ηχογραφήθηκε από τη Natalia Goroshkova