Αθόρυβα για καθέναν από εμάς οι σύγχρονες τάσεις εισάγονται στη ζωή μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι.

Ένα από τα πιο επικίνδυνα, κατά τη γνώμη μου, είναι η ζωή για παράσταση. Όταν το εξωτερικό δεν αντιστοιχεί στο εσωτερικό, υπερισχύει, αντικαθιστά την ουσία με σκοπό να εξαπατήσει. Περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο. Όλος ο άνθρωπος είναι μόνο στο εξωτερικό, στο ορατό. Τρέχει απερίσκεπτα από όλα βαθιά, εσωτερικά, αόρατα.

Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Κύριος καταδίκασε αυτήν την αμαρτία, καλώντας τους συμπατριώτες Του:

« Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. Οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας».

Δεν υπάρχει τίποτα νέο κάτω από το φεγγάρι. Ο άνθρωπος παραμένει αμετάβλητος.

Όμως, νομίζω, ότι ποτέ αυτό το φαινόμενο δεν αναπτύχθηκε και εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα. Σήμερα, το «η ζωή για παράσταση» έχει συλλάβει εκατομμύρια ψυχές.

Φυσικά, αυτό διευκολύνθηκε από την τεχνολογική πρόοδο. Μια ευκαιρία να πείς σε χιλιάδες ανθρώπους για τον εαυτό σου σε μια στιγμή.

Το τρομακτικό είναι ότι ένα άτομο σταματά σταδιακά να βλέπει νόημα, βάθος, αυτό καθίσταται περιττό γι' αυτόν, εξωτερικά μπιχλιμπίδια και μορφές αντικαθιστούν την ουσία και τον ικανοποιούν. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι με τέτοια ψέματα.

Το ψέμα γίνεται ο κανόνας. Οι άνθρωποι χάνουν τον εαυτό τους, τη μοναδικότητά τους και, κατά συνέπεια, την ευκαιρία να σωθούν. Μόνο γνωρίζοντας τον εαυτό του μπορεί κανείς να έρθει σε μετάνοια, που σημαίνει σωτηρία.

Οι κραυγές ακούγονται από παντού. Κάποιοι φωνάζουν σε όλο τον κόσμο για τα φανταστικά τους επιτεύγματα, προσπαθώντας να δείξουν τι όμορφη και ευτυχισμένη ζωή έχουν. Άλλοι επιδεικνύουν έναν αιώνιο αγώνα για δικαιοσύνη, αποδεικνύοντας σε όλους ότι η ζωή είναι ένας αγώνας.

Αλλά η ζωή δεν είναι αγώνας. Η ζωή είναι η ακοή. Ακοή του Θεού, πιάσιμο του θελήματός Του, ψίθυρος Του…

Ο αγώνας για τη ζωή είναι, καταρχήν, αδύνατος. Η ζωή δίνεται από τον Ζωοδότη. Και ο αγώνας για τη ζωή μετατρέπεται σεαγώνα με Αυτόν. Αυτός είναι η Ζωή.

Μπορούμε να απολαύσουμε μόνο τη ζωή, να ζούμε, να αναπνέουμε, να βλέπουμε, να σκεφτόμαστε, να παρατηρούμε, να ακούμε, να μελετάμε, να διαλύουμε κάθε στιγμή. Να αναζητούμε την παρουσία Του παντού.

Η χαρά της ζωής, και όχι ο αγώνας γι' αυτήν την πλευρά του εμποδίου μετατρέπεται ομαλά σε χαρά από την άλλη πλευρά.

Όσο πιο ήσυχο ζούμε, τόσο περισσότερο μπορούμε να ακούσουμε. Εμείς οι χριστιανοί δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν, δεν χρειάζεται να φωνάζουμε τίποτα. Πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να προσέχουμε.

Όσο λιγότερο φωνάζει ένας άνθρωπος, τόσο λιγότερο, πιθανώς, θα υπάρχουν ψέματα στον κόσμο.

Ο ψίθυρος είναι η πιο δυνατή κραυγή της ψυχής. Η δυνατή προσευχή γίνεται με ψίθυρο.

Ηχογραφήθηκε από τη Natalia Goroshkova