"Να αγαπήσεις τον πλησίονσου σαν τον εαυτό σου".Πώς καταλαβαίνουμε αυτήν τη φράση;

Ας σκεφτούμε αυτές τις φαινομενικά πολύ απλές λέξεις: να αγαπάς τον πλησίονσου ως τον εαυτό σου. Και εδώ αξίζει να αναρωτηθούμε: πώς αγαπάμε τον εαυτό μας; Πώς εκφράζεται αυτή η αγάπη; Τι μπορούμε να δώσουμε στον πλησίον μας με το βλέμμα προς τον εαυτό μας;

Και αυτό δεν είναι αδρανές ερώτημα. Πράγματιμπορεί να είναιότι το να αγαπάς τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου είναι να του δώσεις την ευκαιρία να επιδοθεί στα πάθη του, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Διότι για πολλούςη αγάπη εκδηλώνεται με αυτόν τον τρόπο. Σε τελική ανάλυση, τι είναι ο εγωισμός αν δεν επιδοκιμάζουμε τις αμαρτωλές επιθυμίες κάποιου;

Προφανώς, τα λόγια του Χριστού «να αγαπήσεις…σαν τον εαυτό σου» δεν σημαίνειτην αγάπηπρος τον εαυτό σου, αλλά κάτι άλλο.

Το πρόβλημα πολλών από τους συναδέλφους μας πιστούς είναι ότι δεν ξέρουν πώς να αγαπούν πραγματικά τον εαυτό τους, δεν έχουν αξιοπρέπεια, δεν σέβονται τον εαυτό τους, και πάνω απ'όλα, δεν σέβονται την εικόνα του Θεού, που έχουν.

Έχουμε δημιουργηθείσύμφωνα με την εικόνα του Κυρίου και ο στόχος μας στη ζωή είναι να γίνουμε ομοιότητα Του. Για να καθαριστείςαπό τα πάθη, να υποτάξειςόλες τις ανάγκες σου, τόσο σωματικέςόσο και ψυχικές, και να μεγαλώσειςστην αγάπη.

Εάν δεν το κάνουμε αυτό, αν σκοτώνουμε αργά την ψυχή μας με αμαρτίες κάθε μέρα και καταστρέφουμε το σώμα μας με πάθη, αυτό δεν είναιη αγάπηπρος τον εαυτό σου. Αυτό είναι μίσος. Λοιπόν, μετά από όλα αυτά, θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον πλησίον μας;

Γι'αυτό υπάρχει τόσο μεγάλη παρεξήγηση, απόρριψη, διαφωνίες, δυσαρέσκεια, φθόνος, εξαπάτηση, δάκρυα και θυμό μεταξύ μας. Όλα αυτά είναι ο καρπός του μίσους προς τον εαυτό σου, προς τονπλησίονκαι, κατά συνέπεια, προς τον Θεό.

Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι τόσο εμείς όσο και οισυνάνθρωποί μας είμαστε η εικόνα του Κυρίου, μόνο όταν αρχίσουμε να εκτιμούμε και να φυλάσσουμεαυτήν την εικόνα, τότε θα είμαστε σε θέση να αγαπάμε αληθινά τον εαυτό μας, και τους συνανθρώπουςμαςκαι τον Θεό.